با تكيه بر دانش مهندسي تاكنون سازه‎های بسياری طراحي و ساخته شده‎اند(پایش سلامت سازه ای). این سازه‎ها همواره تحت اثر بارگذاری‎های متعدد و متنوعی نظیر بارمرده، زنده، باد، زلزله و … قرار دارند که هر کدام اثراتی بر روی عملکرد سازه خواهند داشت. از طرفی عمر مفيد بسياری از این سازه‎ها هم اكنون رو به اتمام است. تعداد دیگری از این سازه‎ها نيز بر اثر بارهای سرویس و یا بارگذاری نامتعارف دچار خسارت شده‎اند. علاوه بر این سازه‎های جدید نيز همه روزه ساخته شده و مورد بهره‎برداری قرار مي‎گيرند.

بدیهي است كه هزینه‎های تعمير و مرمت سازه‎های آسيب دیده و همين طور هزینه‎های نگهداری و بازرسي سازه‎های جدیدتر در حجم بالا بسيار هنگفت خواهد بود. بعنوان مثال اخیراً فروریزش ساختمان پلاسکو در اثر آتش سوزی زنگ خطری به صدا در آورد که اهمیت تشخيص به موقع آسیب در سازه‎ها را بیش از پیش آشکار نمود. یكي از روش‎هایي كه امروزه مورد توجه قرار گرفته روش‎های تشخيص آسیب  مبتني بر ارتعاش سازه است. این روش‎ها با استفاده از استخراج خصوصيات مودال ارتعاش سازه سعي در تشخيص آسیب در سازه‎ها دارند.

ایده پایش یک سيستم جهت تشخيص خسارت در آن در مراحل اوليه همواره مورد توجه مهندسين در زمينه‎های هوافضا، مكانيک و عمران بوده است. به طور كلي خرابي به صورت تغييری در یک سيستم، خواسته و یا ناخواسته، تعریف مي‎شود كه تاثير منفي در عملكرد آن در حال و یا آینده داشته باشد.

در زمينه مهندسي عمران نيز تشخيص خرابي سازه‎ها از اهميت بسيار زیادی برخوردار است. خطوط ارتباطي و سازه‎های زیر بنایي نقش اساسي در تمامي كشورها دارند و ساليانه هزینه‎های فراواني صرف ساخت و نگهداری آن‎ها مي‎شود. در ميان انواع سازه‎هایی که مورد استفاده قرار می‎گیرند، پل‎ها ‎ نقشی كليدی در شرایط اقتصادی، اجتماعي و سياسي یک كشور ایفا كنند. مطالعات نشان مي‎دهد كه بيش از 48 درصد از پل‎های موجود در كانادا نيازمند ترميم و مقاوم‎سازی هستند. همچنین از ميان 570000 پل بزرگراهي موجود در آمریكا در سال 1997، 187000 مورد از آن‎ها معيوب گزارش شده و بيان شده است كه ساليانه به ميزان 5000 پل دیگر به این تعداد اضافه مي‎شود. در سال 2001 عنوان شد كه ژاپن دارای 140000 پل مي‎باشد كه زمان ساخت اكثر آن‎ها به پيش از سال 1980 بر مي‎گردد.